Een mooier geschenk ken ik niet!

Ja, je ziet het goed allemaal:  kadootjes!
Geen sinterklaaskadootjes
Geen echte kadootjes,
nee, lege pillendozen van mamma (zijn ze nog ergens goed voor).
Leuk om in te pakken, samen met de jongens.

De afgelopen weken hadden we het de jongens over dankbaar zijn en geven.
Op deze eerste adventszondag staan we stil bij wat God ons heeft gegeven.
Zijn Eigen Zoon!

Een mooier geschenk ken ik niet!

Op de tafel het kerstverhaal uit de prentenbijbel,
(want advent is voor onze kinderen vooral nachtjes aftellen naar kerst),
kadootjes en het lied van Elly en Rikkert: Als je veel van iemand houdt.

“Want alzo lief heeft God dewereld gehad,

dat Hij zijn

eniggeboren Zoon gegeven heeft,

opdat een ieder, die in Hem gelooft

niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe.”

Chanoeka

Zaterdag een hele middag in de keuken gestaan.
Met de kinderen van de zondagschool zouden we het Joodse lichtfeest Chanoeka vieren.

Hier kun je meer lezen over de achtergronden van chanoeka.
Eigenlijk valt chanoeka in december maar dan wordt er door de zondagschool geoefend voor kerst.

We maakten een verwijzing van het lichtfeest naar Jezus als het licht van de wereld.
Wel toepasselijk op de eerste adventszondag!

Ik had als taak voor deze viering het bakken van een chanoeka-hapje gekregen.
Nadelig van deze hapjes vind ik dat ze in olie gebakken moeten worden.
Daar word ik altijd een beetje zenuwachtig van!

Maar toch de stoute schoenen aangetrokken, en gelukkig met succes!
Na een uurtje ramen en deuren open was de lucht gelukkig wat opgetrokken.

Hier volgt het recept en een paar fotootjes.

Ingredienten voor soufganioth
1 tl droge gist
2 elsuiker
50 ml handwarme melk of water
1 ei
1 eigeel
3 el zure room of plantaardige olie
snuf zout
2 of 3 druppels vanille-essence
250 g bloem
olie om in te bakken
jam (abrikozen, rode bessen of frambozenjam)
poedersuiker

Los de gist met 1 theelepel suiker op in de handwarme melk (of water) en laat dit tien minuten staat tot het schuimt.
Klop de rest van de suiker met het ei en het eigeel. Voeg de zure room (of olie), het zout, de vanille en het gistmengsel toe, en roer het goed door elkaar.
Meng stapsgewijs de bloem erdoor en blijf kloppen tot er een zacht en elastisch deeg is ontstaan. Voeg zo nodig wat meer bloem toe.
Kneed het deeg daarna 5 minuten goed door, strooi er als het te veel plakt wat bloem over.
Giet een beetje olie in een kom en wentel daar het deeg doorheen zodat het rondom bedekt is met een laagje olie. Dek de kom af met plasticfolie en laat het op een warme plaats 2 uur rijzen, tot het in omvang verdubbeld is.

Kneed het deeg weer enkele minuten door en rol het daarna met een bebloemde deegroller uit op een bebloemd oppervlak tot het 0,5 cm dik is. Snij er rondjes uit van 5 cm doorsnee (met een ring of een kopje). Maak van de resten opnieuw een bal, rol deze weer uit en steek er weer rondjes uit.
Leg in het midden van ieder rondje een theelepel jam, smeer de rand in met een beetje water en leg een ander rondje erop*.
Druk de randjes stevig op elkaar zodat de jam afgesloten wordt. Laat de rondjes op een bebloemde schaal nog 30 minuten rijzen.
Verwarm een laag olie van ongeveer 5 cm diep in een steelpan. Leg met een paar tegelijk de donuts erin. Doe de deksel op de pan en bak ze 3 tot 4 minuten in de olie. Draai ze om en bak ze op de andere kant nog 1 minuut.
Laat de soufganioth uitlekken op keukenpapier. Bestrooi ze met poedersuiker en dien ze op.
*Je kunt de soufganioth ook enkel (in dikkere rondjes) bakken en daarna vullen met jam.

En eerlijk is eerlijk, eigenlijk best een leuk alternatief recept voor de oliebollen met de jaarwisseling!

Adventskalender

De adventskalender is klaar en gevuld.

Vandaag ook de adventskaarsen weggezet.

Advent is leven in verwachting!

Via de site van Janneke is de Nederlandse vertaling van de adventskalender van Ann Voskamp  'De stronk van Isai'te verkrijgen. Gratis!
Zelf vind ik deze erg mooi, een echte aanrader!

Jarig!

Afgelopen vrijdag werd onze dochter al weer 1 jaar!

De jongens waren er al weken mee bezig en eindelijk was het zo ver.
De oudste zong zijn hele verjaardagsrepetoire!
Waaronder een liedje van school. Vind ik zelf erg mooi!

Verjaardag is een fijne dag,
we vieren samen feest.
Wees dankbaar dat je leven mag,
wat is God goed geweest.

En inderdaad was is God goed geweest.
Onze dochter al weer 1 jaar.
Na wat startprobleemjes zo tot groei en bloei gekomen.
Genoeg om dankbaar voor te zijn als ouders, als gezin!
Echt genieten om te zien hoe de jongens voor hun kleine zus zorgen.

Hoe lief ze voor haar zijn!

Advent

Advent is een tijd van verwachten.
Het verwachten van het kindje in de kribbe is soms al moeilijk genoeg als ik naar mezelf kijk.
Maar we leven toch nog in een tijd van verwachting.
God zal terugkomen op de wolken.

In dit gedicht van Nel Benschop komen beiden mooi samen.
Goed om vaak bij stil te staan!

Advent

Is dit nog een tijd van boete,
boete over de donk're zonden
waarmee we U en anderen wondden,
knielen wij nog aan Uw voeten?

Is dit nog een tijd van bidden,
bidden om het grote wonder?
Of doen wij het liever zonder
God, die plaats zoekt in ons midden?

Is dit nog een tijd van hopen,
hopen, dat gesloten grenzen
opengaan, en dat de mensen
samen naar Uw kribbe lopen?

Is dit nog een tijd van wachten,
wachten in een groot verlangen
naar de vrede, die het bange
hart vervult met nieuwe krachten?

Is dit nog een tijd van waken,
waken, uitzien naar het licht
van de dag van Uw gericht,
als Gij alles nieuw zult maken?

Poollicht

Adventskalender

Ik ben al druk bezig met het maken van de adventskalender.
Deze bestaat uit 30 tasjes die bij ons in de hal aan kabels hangen.
Aan de kabels hangen anders altijd knutselwerkjes van de kinderen.
Het is onze eigen hall of fame!

In de tasjes zitten knutseltjes, bijbelteksten etc.
Als basis heb ik thema's uit de stronk van Isai en het boekje 'een koninklijk kerstfees' van Bianca Cooper gebruikt.

We hopen zo als gezin samen naar kerst toe te leven,
in alle eenvoud.
De adventstijd is ook een tijd van inkeer en verwachting.
Hopenlijk help de inhoud van de adventskalender hierbij.

Ik hoop snel een fotootje te posten!

De nieuwe hemel en de nieuwe aarde!

Op de thematafel van deze week staat de nieuwe hemel en de nieuwe aarde centraal.
We lazen uit de prentenbijbel over Johannes en zijn visioenen
Hoe hij onder andere op mocht schrijven hoe het op de nieuwe hemel en de nieuwe aarde zal zijn.

De jongens kunnen naar de bijbehorende prent blijven kijken: de gouden huizen, geen zon meer, de levensbomen maar vooral het jongetje dat speelt met de leeuw en het lam.

We maakten voor deze thematafel een gouden stad. De jongens kleurden lammetjes en leeuwen, ze zijn zeer kleurrijk geworden. De boom van de lego staat er als teken van de levensboom
De kaars omdat God daar het licht zal zijn.

Mooie bijpassende liedjes bij dit onderwerp zijn 'in het huis van de Vader' en "Jeruzalem mooie stad van goud'.

Eeuwigheidszondag

Afgelopen zondag was het de laatste zondag van het kerkelijk jaar: de eeuwigheidszondag.
In veel kerken worden op deze zondag de overledenen herdacht.
Het is een zondag om stil te staan bij de vergankelijkheid van het leven.



In onze kerk worden de overledenen herdacht op oude jaar en niet op eeuwigheidszondag.
Wel wordt er in de preek stil gestaan bij het thema.

Naast het stil staan bij de vergankelijkheid is het ook verder kijken.. naar de eeuwigheid.
Met de kinderen stonden we stil bij 'de nieuwe hemel en de nieuwe aarde' en bij de vergankelijkheid.
Hierover later meer.

Ik vond nog een mooi gedicht van Jo Kalmijn Spierenburg.

MOEILIJK AFSCHEID.

Toen hij heel oud en zwak geworden was
werd hem nog meer nabij wat hij beminde;
de warme aarde en het koele gras,
de wolken en de witte hagewinde.

Nooit geurde langs de vloot het sappig kruid
zoo zoet en tjuikten in de kleine hoven
de merels met zoo weelderig geluid
als juist dat jaar, waarin zijn lamp zou dooven.

Hij kon de stem van regen en van wind
verstaan en werd vertrouwd met alle dingen.
Vaak zat hij in de zon gelijk een kind
met wiegend hoofd een simple wijs te zingen.

Het leven werd hem onuitspreeklijk zoet.
Wat kan een mensch van het hiernamaals weten?
Maar soms denkt hij berustend: God is goed,
Hij zal mij ginds dit alles doen vergeten.

Dagdroom

Een gedicht van Nel Benschop

Ik kijk door 't raam en zie de wolken drijven,
en ongewild gaan mijn gedachten mee
ver weg, ver weg. Ik wil hier niet meer blijven,
ik wil de bergen zien, de bossen en de zee;
'k wil dat de wind mijn haren zacht zal strelen;
en dat de zon mij als een minnaar kust;
ik wil mijn tranen met de regen delen,
'k wil dat de nacht naast mij op't kussen rust.
Ik wil alleen zijn met de stille bomen,
de bloemen storen mijn gedachten niet;
ik wil de dromen van de bergen dromen,
en zingen in een juichend vogellied.
Ik wil gelukkig langs de paden zwerven,
ik wil vergeten al mijn grauw verdriet,
en eindelijk weer de stille rust verwerven

een kind van God te zijn - en anders niet....

Dankdag: van rupsje nooitgenoeg en het manna in de woestijn

Gisteren zongen we het in de kerk zo mooi uit psalm 65:

Gij geeft, dat d' uitgang van den morgen

En van de avond juicht;

En dat men U, voor al Uw zorgen,

Ootmoedig dank betuigt.

Het land bezoekt Gij met Uw zegen,

En, door U droog gemaakt,

Verrijkt Gij t' grootlijks weer met regen,

Die tot den wortel raakt.

Hier werd de jaarlijkse dankdag voor gewas en arbeid gehouden.

Een dag om God dankbaar te zijn voor wat Hij allemaal gegeven heeft.

Een dag om terug te kijken; hoe verliep het afgelopen half jaar?

Wij kijken terug op een hele hoop zegeningen, dan is het niet zo moeilijk om te danken en dankbaar te zijn.

In Efeze 5:20 lezen we echter dat we God ten allen tijd moeten danken over alle dingen, niet allen over de zaken die wij als zegen ervaren.

Dat is toch echt een ander verhaal.

We stonden zondag en gisteren stil bij alles waar we als gezin dankbaar voor mochten zijn. Onze ouders kwamen eten om zo dankdag met ons te vieren'

Afgelopen zondag maakte we placemats voor het diner.

Op de placemats stempelden we met wijnkurken een rupsje nooitgenoeg.

Waarom rupsje nooitgenoeg (het bekende boek van Eric Carl)?

Had die rups wel eens genoeg? Nee eigenlijk niet, hij at en at tot hij bijna uit elkaar plofte.

Hoe was dat bij het volk in de woestijn?  Ze hadden niet genoeg, ze hadden niets te eten.

Maar God gaf hun manna uit de hemel.

Niet te veel, niet te weinig maar voor elke dag genoeg.

En wij, hebben wij genoeg te eten?

Ja elke dag genoeg, we kunnen zelfs kiezen en snoepen. Wat een overvloed!

Ook bakte ik gisteren met de jongens kleine broodjes (kaneelmikjes) om weg te geven.

Ik wilde namelijk de jongens ook op deze dag iets leren over geven en hoe leuk geven kan zijn.

De broodjes werden netjes ingepakt en versierd en daarna mochten de jongens ze weggeven aan buren etc.

En o, wat was dat geven leuk. De mannen hadden de smaak te pakken.

Met een handvol snoep kwamen ze terug, gekregen van de mensen die ze hadden verrast.

Of ze nu hebben leren geven of ruilen, laat ik maar in het midden!

Esther

Een gedicht over Esther van Nel Benschop.

Esther

O Mordechai, vraag mij dat niet -
ben ik daarom tot koningin verkoren
dat ik zo vroeg mijn leven liet
omdat ik tot de Joden moet behoren?

Ik weet wel, dat ook ik zal moeten sterven
als Haman slaagt in zijn verdorven plan;
en als'k de gunst des konings zu verwerven
wie zegt dan, dat ik 't volk nog redden kan?

Maar ik zal gaan - draag mij in uw gebeden.
Ik beef van angst op deze onheilsdag...
Reik mij uw scepter, koning, dat ik heden
genade in uw ogen vinden mag. -

De koning spreekt! Hij is mij wel genegen!
O God der vaad'ren, houd het onheil tegen.

Rembrandt- Ahasverosen Haman aan het feestmaal van Esther

Purim: feest van blijdschap en dankbaarheid

Nog steeds zijn we aan de slag met het thema dankbaarheid.
Afgelopen week stonden we stil bij het purimfeest. Een Joods feest van blijdschap en dankbaarheid.

Het feest werd ingesteld door Mordechai, de oom van koning Esther uit het gelijknamige bijbelboek.
Haman wilde alle Joden in het Perzische rijk doden. Hij wierp het pur- dat is het lot- om de dag te bepalen waarop de Joden moesten worden uitgeroeid.
Mordechai hoorde ervan en stuurde zijn nicht Esther naar de koning. Het Joodse volk werd verlost en Haman moest sterven. Mordechai gaf daarna bevel om hte purim te vieren

Tegenwoording wordt op de 14e Adar in de synagoge het boek Esther gelezen uit de rijkversierde Estherboekrol. Als de naam Haman klinkt wordt er gerateld en gestampt om de naam van Haman onverstaanbaar te maken.
Vaak wordt er tijdens dit feest ook geld voor de armen ingezameld.

We knutselden en versierden een mooie boekrol.

We bakten hamansoren (Kiesjeliejs) en lazen het bijbelverhaal van Esther. De jongens mochten lawaai maken bij de naam van Haman.

Heel leuk, want anders moeten ze natuurlijk altijd stil zijn onder het bijbelverhaal!

Dankbaarheid

De aankomende weken wil ik aan de slag met het thema geven en dankbaar zijn.
Dankdag komt er aan en daar willen we graag bij stil staan.
En nu de decembermaand er aan komt vind ik het ook belangrijk om stil te staan bij wat je allemaal van de Heere krijgt (niet te veel aandacht voor het willen hebben).
En naast krijgen is het ook fijn om te geven.

Een mooie site voor volwassenen wanneer het gaat om dankbaar zijn vind  ik de site van Ann Voskamp http://www.aholyexperience.com/

Afgelopen zondag knutselden we met de jongens een slinger met zonnetjes. De zonnetjes zijn door de jongens versierd. Achterop schreef ik de onderwerpen waar ze blij mee zijn,
Zoals: dank U voor het eten, dank U dat U alles zo mooi gemaakt heeft en dank U voor ons zusje.

Ook stonden we stil bij het verhaal van de tien melaatsen. De mannen waren allemaal blij dat ze beter waren.
Toch kwam er maar een man terug om de Heere te danken. Deze man was echt blij en dankbaar.
Ook deze keer gebruikte we weer duplo om het verhaal visueel te ondersteunen.

Onze jongste zoon wist wel een oplossing voor de weglopende mannen
Hij bouwde met blokken een reusachtige muur voor de 9 mannen, moesten ze toch dankjewel gaan zeggen!

Choraal

Choraal

Een merel zingt uw hoge naam ter ere,
de wolken schuiven onder u voorbij,
de vissen prijzen u in klare meren,
de aarde bidt uit stomme monden klei.

Tot uwe dienst staat het heelal gerezen,
de knie der bomen wringt zich in het stof,
gij leeft van 't hunkeren van wie u vrezen,
en wordt verwekt op vleugelen van lof.

Van eeuwigheid tot eeuwigheid zijt gij,
het woord dat van de aanvang wijsheid is,
een schimmenspel op wolken duisternis.

En toch zijt gij zo ademloos nabij,
dat wij, uw tred vernemend op de winden,
diep in ons bloed uw lof geschreven vinden

Door W.J van der Molen