donderdag 17 november 2011

Dankdag: van rupsje nooitgenoeg en het manna in de woestijn

Gisteren zongen we het in de kerk zo mooi uit psalm 65:

Gij geeft, dat d' uitgang van den morgen
En van de avond juicht;
En dat men U, voor al Uw zorgen,
Ootmoedig dank betuigt.
Het land bezoekt Gij met Uw zegen,
En, door U droog gemaakt,
Verrijkt Gij t' grootlijks weer met regen,
Die tot den wortel raakt.

Hier werd de jaarlijkse dankdag voor gewas en arbeid gehouden.
Een dag om God dankbaar te zijn voor wat Hij allemaal gegeven heeft.
Een dag om terug te kijken; hoe verliep het afgelopen half jaar?
Wij kijken terug op een hele hoop zegeningen, dan is het niet zo moeilijk om te danken en dankbaar te zijn.
In Efeze 5:20 lezen we echter dat we God ten allen tijd moeten danken over alle dingen, niet allen over de zaken die wij als zegen ervaren.
Dat is toch echt een ander verhaal.



We stonden zondag en gisteren stil bij alles waar we als gezin dankbaar voor mochten zijn. Onze ouders kwamen eten om zo dankdag met ons te vieren'
Afgelopen zondag maakte we placemats voor het diner.
Op de placemats stempelden we met wijnkurken een rupsje nooitgenoeg.



Waarom rupsje nooitgenoeg (het bekende boek van Eric Carl)?
Had die rups wel eens genoeg? Nee eigenlijk niet, hij at en at tot hij bijna uit elkaar plofte.

Hoe was dat bij het volk in de woestijn?  Ze hadden niet genoeg, ze hadden niets te eten.
Maar God gaf hun manna uit de hemel.
Niet te veel, niet te weinig maar voor elke dag genoeg.

En wij, hebben wij genoeg te eten?
Ja elke dag genoeg, we kunnen zelfs kiezen en snoepen. Wat een overvloed!




Ook bakte ik gisteren met de jongens kleine broodjes (kaneelmikjes) om weg te geven.
Ik wilde namelijk de jongens ook op deze dag iets leren over geven en hoe leuk geven kan zijn.
De broodjes werden netjes ingepakt en versierd en daarna mochten de jongens ze weggeven aan buren etc.
En o, wat was dat geven leuk. De mannen hadden de smaak te pakken.
Met een handvol snoep kwamen ze terug, gekregen van de mensen die ze hadden verrast.
Of ze nu hebben leren geven of ruilen, laat ik maar in het midden!





Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Een reactie kan ik erg waarderen!