Het volgende gedicht was ik al meerdere malen tegen gekomen maar ik wist niet zo goed wat ik er mee moest.
Tot ik het gedicht ook nog eens door zuslief doorgemaild kreeg met de opmerking: 'hoe meer je het leest hoe hoe meer je er in ziet'.
Een gedicht door Guillaume van der Graft ( 1920)
VRAGENDERWIJS
Ik vroeg het aan de vogels
de vogels waren niet thuis.
ik vroeg het aan de bomen
hooghartige bomen
ik vroeg aan het water
waarom zeggen ze niets
het water gaf geen antwoord
als zelfs het water geen antwoord geeft
hoewel het zoveel tongen heeft
wat is er dan
wat is er dan
er is alleen een visserman
die draagt het water
onder zijn voeten
die draagt een boom
op zijn rug
die draagt op zijn hoofd een vogel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Een reactie kan ik erg waarderen!