De verloren zoon.

Ik zag net dat ik helemaal vergeten ben om over het bijbelverhaal van vorige week te bloggen.
Uitgangspunt was de gelijkenis van de verloren zoon.
We hebben het met de kinderen vooral gehad over de liefde van de Vader.
Daarbij hadden we het ook over hun eigen pappa.
Dingen die genoemd werden waren:

Mijn pappa  - kan mooi timmeren,
                    - gaat lekker met ons vechten,
                    - is streng,
                    - is lief,
                    - werkt op een boot,
en ga zo maar door!

En wat doet de Heere voor je?
- Hij maakte onze baby weer beter,
- geeft ons te eten,
- heeft alles gemaakt.

Met duplo hebben we de gelijkenis 'nagespeeld'.
Persoonlijk zal ik niet zo snel een verhaal naspelen dat werkelijk gebeurd is, een gelijkenis biedt hier naar mijn idee meer ruimte voor.

Het idee viel erg in de smaak bij de jongens. Bijna dagelijks is er met de duplo opstelling gespeeld.
Alleen, samen of met vriendjes!

De opstelling op tafel.

De zoon vertrekt naar een ander land

Hij heeft het daar goed, geeft zijn geld uit, viert feest.

Als al zijn geld op is, moet hij op de varkens passen. Maar de baas vergeet hem eten te geven.

Hij besluit terug naar huis te gaan, misschien mag hij geen zoon meer zijn maar wel een knecht.
Maar... de vader staat met open armen op hem te wachten.
(rechts de boze broer)