woensdag 5 oktober 2011

Een Emmausganger zijn!

Als er iets is wat ik het afgelopen jaar heb geleerd, is het om een Emmausganger te zijn.
Ja, dat klinkt raar he...

Vaak kom je op je weg mensen tegen met moeite en verdriet.
Natuurlijk wil je helpen, maar wat kan het moeilijk zijn om zaken daarna weer los te laten.
Zeker wanneer het om ingrijpende situaties gaat of om mensen die dicht bij ons staan.

Een poos geleden, toen er weer van alles gebeurde, heb ik het aan onze predikant gevraagd.
'Hoe doe je dat, hoe ga je om met al dat leed wat je tegen komt zonder dat het zwaar op je schouders gaat drukken?'
Zijn antwoord was: 'ik probeer een Emmausganger te zijn en een eindje met mensen mee te lopen'.

In eerste instantie vond ik dat antwoord lekker makkelijk, natuurlijk... een Emmausganger zijn, een stukje meelopen.
Maar ik heb hier toch lang over nagedacht en ben mij toch meer als een Emmausganger gaan gedragen.
Dit was een belangrijke les voor mij!

De emmausgangers - Luc Blomme

Iedereen gaat zijn of haar eigen weg, ook ik.
Soms komen wegen samen,
je kunt dan een stukje samen oplopen,
de ander tot hulp en bijstand zijn.
Maar iedereen blijft zijn of haar eigen weg gaan,
wegen scheiden weer.

Dat stukje samen oplopen, daar gaat het om.
De ander tot hulp zijn, misschien letterlijk tot ondersteuning,
maar ook weer loslaten.
In het vertrouwen dat het God is die onze wegen leidt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Een reactie kan ik erg waarderen!