donderdag 6 december 2012

Over 'dank zeggen' gesproken..

In de herfstvakantie kwam ik in een christelijke boekhandel een prachtig kaartje tegen!



'Een mooie tekst, belangrijk om te onthouden' dacht ik.
Ik stopte de kaart in een lijstje en zette deze op het bureau beneden,
een goed zichtbare plaats om zo toch maar niet te vergeten.

En wat heb ik de afgelopen maanden / weken al veel naar deze kaart gekeken en er veel over nagedacht.

                                                       - Je ten alle tijden verblijden -
                                                        - Zonder ophouden bidden -
                                             - God in alle omstandigheden dankzeggen -

De afgelopen weken zaten (en zitten we nog steeds) met onze familie in een soort emotionele achtbaan. Regelmatig balancerend tussen hoop en vrees,
als we tenminste naar de omstandigheden kijken.

En toch ...  elke dag waren ze er, de kleine en de grote dingen om je in te verblijden om de Heere voor te danken.
We hebben mogen ervaren en ervaren nog steeds hoe de Heere hoort op het gebed.
En in alle 'omstandigheden' die zo veranderlijk kunnen zijn is er daar nog steeds die God die onveranderlijk is van eeuwigheid Dezelfde.
Hij, Die ons elke dag weer zoveel geeft wat we nodig hebben!

Psalm 68:20
Geloofd zij de Heere, dag bij dag overlaadt Hij ons.
Die God is onze zaligheid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Een reactie kan ik erg waarderen!