Zalig zijn...

De laatste tijd niet zo veel berichtjes, ik heb het nog even druk met mijn Bijbelleesrooster!
Daarnaast heb ik door de eerste zonnestralen behoorlijk last van lentekriebels en schoonmaakkriebels gekregen!

Ondertussen ben ik nog wel druk aan de lees. Ik ben een boek over de bergrede aan het lezen, het is geschreven door Martyn Lloyd Jones. Het is een pastorale uitwerking van de bergrede en ik moet zeggen dat zijn uitleg en uitwerking van de bergrede en natuurlijke de bergrede zelf me op dit moment erg bezig houden. Zo ook de zaligsprekingen die hierin een plaats hebben!
Elke keer word ik mij er weer meer bewust van dat Gods Koninkrijk zo totaal anders is in vergelijking tot ons leven hier op aarde. Dat de zaken die wie hier zo vaak nastreven zo onbelangrijk zijn in Gods Koninkrijk.

De bergrede door Cosimo Rosselli

Zalig zijn de armen van geest; want hunner is het Koninkrijk der hemelen.

Zalig zijn die treuren; want zij zullen vertroost worden. 

Zalig zijn de zachtmoedigen; want zij zullen het aardrijk beërven.

Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden.

Zalig zijn de barmhartigen; want hun zal barmhartigheid geschieden.

Zalig zijn de reinen van hart; want zij zullen God zien.

Zalig zijn de vreedzamen; want zij zullen Gods kinderen genaamd worden.

Zalig zijn die vervolgd worden om der gerechtigheid wil; want hunner is het Koninkrijk der hemelen.

Zalig zijt gij, als u de mensen smaden, en vervolgen, en liegende alle kwaad tegen u spreken, om Mijnentwil.

Verblijdt en verheugt u; want uw loon is groot in de hemelen; want alzo hebben zij vervolgd de profeten, die voor u geweest zijn. (Mattheus 5 3-12)

Voor mijn gevoel zet het soms alles op ze'n kop! Het is niet te bevatten hoe anders Gods Rijk is dan onze menselijke maatstaven en waarden.

Iets waar ik me de afgelopen weken ook over heb lopen verbazen, tijdens het schrijven van mijn leesroosters, zijn de aankondigingen van het lijden van de Heere Jezus in de verschillende evangelieen.
De Heere Jezus probeert Zijn discipelen voor te bereiden op Zijn lijden en sterven dat zal gaan komen.
Steeds explicieter worden zijn bewoordingen, maar telkens weer lezen we: 'ze verstonden het niet.'
Hoe kan dat toch?
Natuurlijk weet ik dat mensen 'horende doof' en 'ziende blind' kunnen zijn en dat God onze orgen en ogen moet openen. (Bijvoorbeeld zoals bij de Emmausganger; pas toen hun ogen geopend werden zagen ze dat het Jezus was die met hen sprak).

Maar van de week toen ik weer in de bergrede aan het lezen was dacht ik: misschien was dit voor de discipelen ook wel een waarheid die niet te bevatten was, zette het alles op ze'n kop!
Hun Meester die zoveel macht en kracht bezat, de Christus zelf,  die als een Koning op een ezel de stad Jeruzalem binnen ging. Hoe was dat nu te rijmen met de Man van Smarten die overgeleverd, bespot en geslagen zou worden om zo te lijden en te sterven?

Gods Koninkrijk, zo geheel anders...